Barbara i król




Zygmunt August był ostatnim panującym władcą z dynastii Jagiellonów. Syn Zygmunta Starego i Bony Sforzy urodził się w 1520 roku i już w wieku 10 lat został koronowany na króla Polski. Realną władzę przejął po śmierci ojca w 1548 roku. Za Jego rządów Rzeczypospolita rozwinęła się zarówno pod względem kulturalnym, gospodarczym i politycznym. Zygmunt August miał trzy żony: Elżbietę Habsburżankę, Barbarę Radziwiłłównę i Katarzynę Habsburżankę. Największą miłością króla była Barbara, z którą wziął potajemny ślub, sprzeciwiając się tym samym woli swojej matki. Tym postąpieniem wszczął walkę ze szlachtą w celu uznania ważności swojego małżeństwa. Zakończyła się ona sukcesem i koronacją Barbary na królową Polski w 1550 roku. Barbara wkrótce po koronacji ciężko zachorowała  i zmarła w 1551 roku pogrążając króla w dożywotniej żałobie. Po śmierci drugiej żony Zygmunt August nigdy żadnej kobiety nie obdarzył już tak wielkim uczuciem. U schyłku życia króla pojawiła się jeszcze jedna kobieta, z którą nigdy nie był formalnie związany. O niej jednak źródła mówią niewiele, choć w ostatnich latach życia Zygmunta Augusta, miała ona na niego ogromny wpływ. Postać tej osoby w książce pt. "Barbara i król" przedstawiła Renata Czarnecka. Pisarka nazywana nie bez powodu polską Philippą Gregory. Autorka w wartkiej akcji,  pełnej intryg i dworskiego klimatu opisała historię Barbary Giżanki - pięknej mieszczki, która choć miała być tylko narzędziem w rękach "ambitnych" dworzan, stała się ostatnią miłością władcy. Szansą na przełamanie bólu po stracie Radziwiłłówny i przedłużenie dynastii Jagiellonów... Książka warta polecenia. Zachęcam gorąco do jej lektury :-)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz